Μαριάννα Στραπατσάκη – Βραβείο για την Τέχνη των Νέων Μέσων
Πόσο εύκολο είναι άραγε για ένα κορίτσι, να κυνηγήσει το όνειρό του, όταν οι γονείς του, δεν θέλουν ούτε να ακούσουν γι’ αυτό;
Γεννήθηκε στην Αθήνα και αφού το όνειρο των σπουδών της στην Σχολή Καλών Τεχνών τελούσε υπό την απαγόρευση των γονιών της, ακολούθησε την πλάγια οδό , σπουδάζοντας στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο, με δασκάλους τον Τσαρούχη, τον Μυταρά, τον Τάσσο κ.ά.
Χάρη στο ταλέντο και το πείσμα της κατάφερε να κερδίσει υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών και έτσι συνέχισε τις σπουδές της στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού από όπου πήρε το Δίπλωμα Ζωγραφικής και Σχεδίου, ενώ παράλληλα έλαβε το Δίπλωμα Ιστορίας της Τέχνης της Σχολής του Λούβρου.
Στη συνέχεια απέκτησε το πρώτο δίπλωμα Πλαστικών Τεχνών από το Πανεπιστήμιο της Σορβόνης.
Η καλλιτεχνική της καριέρα ξεκινάει λαμβάνοντας την τιμητική διάκριση «Mention d’ Honneur” σε ομαδική έκθεση στη Νίκαια της Γαλλίας.
Το 1975 πραγματοποιεί την πρώτη ατομική της έκθεση στο Παρίσι. Ακολουθούν άλλες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στη Γαλλία και την Ελλάδα.
Η χρήση περίεργων υλικών , όπως η ανοξείδωτη λαμαρίνα η οποία της έδινε τις ιδιότητες της θάλασσας, την ανάκλαση και τη διαστρέβλωση και δημιουργούσε εικόνες που η καλλιτέχνης ήθελε να αιχμαλωτίσει και να μην χάσει, την οδήγησε στην ένταξη ενός νέου τότε μέσου, του βίντεο, της ζωντανής εικόνας στα έργα της.
Ήταν η πρώτη εικαστικός της χώρας που ενσωμάτωσε την τέχνη του βίντεο σε καλλιτεχνικό έργο. Το 1984 παρουσίασε τα πρώτα έργα της Βίντεο Τέχνης στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Αθήνας.
Από το 1989 ξεκινάει το μακρύ ταξίδι των Βίντεο-εγκαταστάσεων με το έργο «Τα Φαντάσματα της Μεσογείου ή Οι Αντικατοπτρισμοί του Παρελθόντος», το οποίο ήταν παραγωγή του 10ου Διεθνές Φεστιβάλ Βίντεο Τέχνης του Monpellier της Γαλλίας όπου και συνεργάστηκε με τον φημισμένο Γάλλο καλλιτέχνη Robert Cahen.
Η εγκατάσταση έχει παρουσιασθεί σε πολλές χώρες της Ευρώπης, στα μεγαλύτερα Μουσεία, καθώς και στην Μπιενάλε της Κωνσταντινούπολης.
Μεταξύ άλλων , η καλλιτέχνης, εκπροσωπεί το Γαλλικό κράτος στη Ρόδο στον εορτασμό για τα 2400 χρόνια της ίδρυσης της πόλης της Ρόδου, με μία βίντεο εγκατάσταση και ένα ανάγλυφο έργο στο κατάλυμα των Σταυροφόρων, ενώ στη συνέχεια παρουσιάζει το πολυθέαμα «ΒΥΖΑΝΤΙΟ» στο Παλαιό Φρούριο της Κέρκυρας επ’ ευκαιρία της Προεδρίας της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο.
Αργότερα ολοκληρώνει την τριλογία της «Γέννηση – Ζωή – Θάνατος» ένα έργο εν εξελίξει κατά τη διάρκεια είκοσι χρόνων.
Το τρίτο έργο με τίτλο «Άδηλοι Τόποι – Απέραντο Λευκό» εκπροσωπεί την Ελλάδα το 2013 στην Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Μασσαλίας, για τον εορτασμό των 50 χρόνων της Βίντεο Τέχνης στο διεθνές φεστιβάλ “instants video”.
Το 2012 για πρώτη φορά εκτίθεται έργο σύγχρονης τέχνης μέσα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Είναι το έργο της «Τα Φαντάσματα της Μεσογείου ή Οι Αντικατοπτρισμοί του Παρελθόντος».
Σήμερα αριθμεί 40 ατομικές εκθέσεις και συμμετοχή σε 63 ομαδικές.
Όμως εκτός από το εικαστικό της έργο υπάρχει και μία άλλη πλευρά της αυτή της εκπαιδευτικού. Το 2004 εμπνεύστηκε και ξεκίνησε μαζί με τον συνθέτη και καθηγητή Χάρη Ξανθουδάκη το τμήμα «Τεχνών Ήχου και Εικόνας» στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
Στο Τμήμα αυτό δίδαξε ως Αναπληρώτρια Καθηγήτρια και Πρόεδρος. Είναι το μοναδικό στον Ελλαδικό χώρο Πανεπιστημιακό τμήμα για τους καλλιτέχνες των Νέων Μέσων, και από το οποίο θα βγουν τα πρώτα Διδακτορικά Τέχνης στη χώρα μας, υπό την επίβλεψη της.
Οργανώνει επίσης το Μεταπτυχιακό του Τμήματος, καθώς και δύο ερευνητικά εργαστήρια, ένα Διαδραστικών Τεχνών και ένα Ακουστικού σήματος.
Το έργο της παρουσιάζεται σε όλες τις Εγκυκλοπαίδειες Τέχνης, σε 150 άρθρα, σε εφημερίδες και περιοδικά, σε Εικαστικές εκπομπές στην Τηλεόραση και το Ραδιόφωνο, καθώς και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και το Εξωτερικό.
Έργα της βρίσκονται στην Ελλάδα σε σημαντικούς χώρους, όπως : το Υπουργείο Πολιτισμού, η Εθνική Πινακοθήκη, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Ελίζας και Βασίλη Γουλανδρή, αλλά και στη συλλογή Κ. Φίξ στην Αυστρία, στη συλλογή Τ. Καραβία στη Νέα Υόρκη και σε συλλογές στην Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία και Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Μαριάννα Στραπατσάκη είναι μια από τις σημαντικότερες εικαστικούς της χώρας μας και το έργο της χαρακτηρίζει η δημιουργική αισθητική αναζήτηση και η αδήριτη πρωτοπορία.
Τελικά το κορίτσι με το απαγορευμένο όνειρο, όχι μόνο κατάφερε να σπάσει τα δεσμά του και να το πραγματοποιήσει, αλλά έσπασε και τα δεσμά των υλικών και της φόρμας, ανοίγοντας νέους δρόμους στην τέχνη, μια τέχνη που αποτυπώνει τα όνειρα δρώντα, ζωντανά και παντοτινά.
