Πασχαλία Τραυλού – Βραβείο Λογοτεχνίας
Η ίδια δηλώνει ότι περιμένει από τον χρόνο να αναλάβει την ευθύνη, για το αν είναι συγγραφέας μόνο, ή λογοτέχνις, αφού αισθάνεται απλώς υπηρέτης της γραφής.
Στην πραγματικότητα είναι μια καταξιωμένη συγγραφέας και μια ανήσυχη λογοτέχνης.
Πειθαρχία, αφοσίωση στο ιδανικό της γραφής, κοινωνική επαγρύπνηση, άφθονος σκεπτικισμός και ανατροπή των στερεοτύπων είναι οι βασικές αξίες που ξεπηδούν από το έργο της Πασχαλίας Τραυλού που, σύμφωνα με συνεντεύξεις της,
Η ανάγκη της έκφρασης μέσω του γραπτού λόγου την οδήγησε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών όπου σπούδασε κλασική ελληνική φιλολογία και αποφοίτησε με άριστα, μαθητεία που άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της στο ύφος των έργων της. Το δραματικό στοιχείο έχει πρωτεύοντα ρόλο και οι τεχνικές της ομοίως προσιδιάζουν συχνά με εκείνες των κλασικών δραματουργών.
Ακολούθησαν οι μεταπτυχιακές σπουδές της πάνω σε ζητήματα φύλου και εργασιακών και εκπαιδευτικών περιβαλλόντων στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου.
Τόσο στα πρώτα της έργα, «Με μπαλαντέρ τη μοναξιά», «Ήθελα μόνο ένα αντίο», «Η Ματζίκα της αγάπης» και «Κλειδωμένο συρτάρι», όσο και στα μεταγενέστερα «Έστω μια φορά», «Η Γυναίκα του φάρου» και «Φτερά από μετάξι», είναι διάχυτη τόσο η ιστορική όσο και η κοινωνική της συνείδηση και αναφορά ,φωτίζοντας πολύπλευρα τους ήρωες και τα πλαίσια των κοινωνικών τους δράσεων.
Με αποκορύφωση τα «Ρόδα της σιωπής», τον «Γυάλινο χρόνο» και το βιβλίο «Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ» που αποτελούν μια νέα, θεματολογική και υφολογική της φάση, η Πασχαλία Τραυλού έχει αναδειχτεί σε μια συγγραφέα που δεν επαναπαύεται στην επιτυχία από συγγραφικές μανιέρες, αλλά δέχεται συγγραφικές προκλήσεις από ποικίλα λογοτεχνικά, κοινωνιολογικά και ιστορικά ερεθίσματα και πειραματίζεται και δοκιμάζει φρέσκα εκφραστικά μοντέλα, θέλοντας άλλοτε να εκφράσει το σφυγμό της εποχής και τα σημάδια των καιρών και άλλοτε να ξορκίσει τα δεινά της ανθρώπινης φύσης.
Μητέρα και η ίδια ενός γιου, εστιάζει συχνά στον πολύπλευρο και καταλυτικό ρόλο της μητρότητας μέσα στα έργα της, φιλοτεχνώντας πολλαπλά μοντέλα μανάδων, που χαρακτηρίζονται από αυθεντικότητα μέσα στα πλαίσια των ιστοριών της.
Συνδυάζοντας την επιστημονική κατάρτιση με τη λογοτεχνική ευαισθησία, και προσφέροντας έμπρακτα στους αγώνες των γυναικών ένα βατήρα έκφρασης και υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους, η Πασχαλία Τραυλού είναι ένα πρόσωπο που συνδυάζει τη θεωρία και την πράξη, τη λογοτεχνική αναφορά με την προσπάθεια βελτίωσης ενός κόσμου όπου οι γυναίκες πρέπει να πάρουν τη θέση που τους αξίζει.
