Η Άνοιξη είναι γένους θηλυκού

Η Άνοιξη είναι

γένους θηλυκού.

Γράφει

η Νανά Λάτση

  Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ‘ρθει.

Pablo Neruda

 Η Άνοιξη είναι γένους θηλυκού.

Είναι άραγε μια κόρη της μητέρας φύσης , ή είναι η ίδια η μητέρα φύση ,που ξαναγεννιέται νέα και όμορφη, στολισμένη και πολύχρωμη;

Μήπως η μητέρα φύση ανοίγει το Εξάλειπτρον, όπου έκρυβε όλον αυτόν τον καιρό τον άλλον της εαυτό, τον όμορφο, τον αρωματικό, τον ερωτικό;

Η φύση είναι παιχνιδιάρα και προκαλεί τις Νύμφες να ξεχυθούν ξανά στα δάση και τις Νηριήδες στα ποτάμια. Αν πιστεύει στα παραμύθια κανείς, είναι η κατάλληλη εποχή για να παίξουν κρυφτό τα ξωτικά με τις νεράιδες.

Καθώς ο κόσμος γεμίζει αρώματα, ευωδιαστές μυρωδιές από λουλούδια και αγριολούλουδα που ξεπροβάλλουν πάνω στην γη, όλα μοιάζουν να αλλάζουν.

Το σούρουπο δεν είναι ίδιο πια. Ο ουρανός δεν είναι το ίδιο βαρύς και σκοτεινός, όπως τον Χειμώνα.

Υπάρχει μια μυστηριακή έλξη στην ατμόσφαιρα, ένα κάλεσμα, που κάνει τις καρδιές να χτυπούν και καλεί τον έρωτα να πετάξει πάνω από όλους και από όλα.

Η γυναικεία πλευρά της γης, πιο όμορφη και ορμητική από ποτέ, μας κλείνει το μάτι.

Ποια είναι λοιπόν η μαγεία της Άνοιξης; Ποιο είναι το μαγικό της ραβδάκι που κάνει τα πάντα να σκιρτούν;

 Είναι η αναγέννηση των πάντων και η αφύπνιση των αισθήσεων;

 Είναι ένας μυστηριακός παροξυσμός;

 Είναι η άπλετη ,ασυγκράτητη ομορφιά;

 Είναι όλα μαζί;

…..Όταν μιαν άνοιξη χαμογελάσει
θα ντυθείς μια καινούργια φορεσιά
και θα ‘ρθεις να σφίξεις τα χέρια μου
παλιέ μου φίλε

Κι ίσως τίποτα, αλήθεια, δεν ξέχασες
μα ο γυρισμός πάντα αξίζει περισσότερο
από κάθε μου αγάπη κι αγάπη σου
παλιέ μου φίλε

“Όταν μιαν άνοιξη…” Μανώλης Αναγνωστάκης

Και να που ή Άνοιξη συνδέεται με την νιότη μας, αυτήν που έχουμε, ή αυτή που χάσαμε, με τις μνήμες μας και την πίστη μας για την πραγματοποίηση των προσδοκιών μας, ακόμα και όταν αυτό μοιάζει σαν ουτοπία. Μια προσμονή, μια γλυκιά νοσταλγία, μια στάλα δροσιάς….