ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ “ΤΡΩΑΔΕΣ”
Τετάρτη 23 Ιουλίου ώρα 21:30
Αγαπημένες φίλες και μέλη του ” ΕΞΑΛΕΙΠΤΡΟΝ ” η κορυφαία, ταλαντούχα ηθοποιός και σκηνοθέτης Μαρία Πρωτόπαππα, βραβευμένη από τον Όμιλό μας, με το Βραβείο Θεάτρου
στην πρώτη απονομή “Βραβείων Γυναικών ΕΞΑΛΕΙΠΤΡΟΝ 2014” https://exaleiptron.eu/the-awards/138-maria-protopappa-theatre-and-acting-award,
που απέσπασε και το πρώτο βραβείο κοινού το 2013 για την ερμηνεία της στο “Πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα”, θα είναι κοντά μας την Τετάρτη στο Βεάκειο υποδυόμενη την Ανδρομάχη στις “ΤΡΩΑΔΕΣ” του ΕΥΡΙΠΙΔΗ, με το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο ΒΕΡΟΙΑΣ και την 5η Εποχή Τέχνης.
Όσες φίλες έχουν παραμείνει στο κλεινόν άστυ και θέλουν να παρακολουθήσουν την παράσταση με μειωμένο εισιτήριο, να επικοινωνήσουν έως σήμερα το βράδυ με το τηλέφωνο του Ομίλου
στο: 690.983.5661.
Στην παράσταση ερμηνεύουν τους ρόλους και τα χορικά κείμενα οι: Φιλαρέτη Κομνηνού, Στέλιος Μάινας, Άρης Λεμπεσόπουλος, Ζέτα Δούκα, Ιωάννα Παππά, Χρήστος Πλαϊνης, Λένα Παπαληγούρα, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, κ. α.
Την σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο Θέμης Μαμουλίδης σε μετάφραση Κ.Χ. Μύρη και επεξεργασία κειμένου από τον Θέμη Μουμουλίδη.
Τα σκηνικά είναι του Γιώργου Πάτσα, τα κοστούμια της Παναγιώτας Κοκορού και η μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου.
Λίγα λόγια για τον Ευριπίδη και το έργο:
Ο Ευριπίδης ο μεγαλύτερος τραγικός ποιητής,( ο Αριστοτέλης χαρακτήρισε τον Ευριπίδη ως τον “τραγικότατο πάντων” ) γεννήθηκε στη Σαλαμίνα το 484 ή το 480 και μεγάλωσε μέσα στη μονόδρομη εμπειρία της ακμάζουσας Αθηναϊκής Δημοκρατίας.
Μαθητής του Αναξαγόρα, μπήκε στον κύκλο του Περικλή όπου η πολιτική, η φιλοσοφία και οι νέες ιδέες ήταν προβλήματα που αντιμετωπίζονταν με πάθος μέσα σε καθημερινά θαύματα δημιουργίας και ελεύθερου στοχασμού.
Έγραψε 90 έργα και από αυτά σώζονται 18 ή 19. Πέθανε στην Πέλλα της Μακεδονίας το 406 π.χ.
Το έργο του “ΤΡΩΑΔΕΣ” είναι η πιο δημοφιλής από τις σωζόμενες τραγωδίες του. Είναι ένα καθαρά αντιπολεμικό έργο, διαχρονικό, το οποίο αποτυπώνει όσο κανένα κείμενο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας την αλαζονεία της εξουσίας και τις ολέθριες συνέπειες της.
Η Τροία καίγεται. Ο πολιτισμός της καταστρέφεται. Το μέλλον μιας χώρας ενταφιάζεται. Οι γυναίκες αιχμάλωτες στην μοίρα τους και τις αποφάσεις των Θεών. Μια τρομερή αλληγορία του τότε με το σήμερα, ένα γρήγορο πέρασμα στην ιστορία κάθε είδους πολέμου και τις επιπτώσεις του. Οι γυναίκες με βαλίτσες στα χέρια οδηγούνται προς τη μετανάστευση, τον ξεριζωμό τους… Μια εικόνα οικεία και σύγχρονη. Μια ακόμα φυγή από έναν διαφορετικό πόλεμο…παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς, σκλάβες και λάφυρο στα χέρια των νικητών.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται…
Από την : Νανά Λάτση
